Prévio:  Prática   Superior:  Sonetos   Próximo:  António da Fonseca

 

Violante Montesino (1602-1693)

Considerada actualmente como un dos máximos expoentes da poesia barroca portuguesa, foi unha das poetisas mais consideradas do seu tempo, sendo coñecida nos meios culturais da época como Décima Musa e Fénix dos Enxeños Lusitanos. Em 1630 profesou na orde da S. Domingos, pasando a ser chamada Sor Violante do Céu.

A UMA SUSPEITA   A UNHA SUSPEITA
   
   
Amor, se uma mudança imaginada
É com tanto rigor minha homicida,
Que fará, se passar de ser temida,
A ser, como temida, averiguada?
  Amor, se unha mudanza imaxinada
É con tanto rigor miña homicida,
Que fará, se pasar de ser temida,
A ser, como temida, averiguada?
 
   
Se só por ser de mim tão receada,
Com dura execução me tira a vida,
Que fará, se chegar a ser sabida?
Que fará, se passar de suspeitada?
  Se só por ser de min tan receada,
Con dura execución me tira a vida,
Que fará, se chegar a ser sabida?
Que fará, se pasar de suspeitada?
 
   
Porém, já que me mata, sendo incerta,
Somente o imaginá-la e presumi-la,
Claro está, pois da vida o fio corta.
  Porén, xá que me mata, sendo incerta,
Somente o imaxiná-la e presumi-la,
Claro está, pois da vida o fio corta.
  
   
Que me fará depois, quando for certa,
Ou tornar a viver para senti-la,
Ou senti-la também depois de morta.
  Que me fará depois, cando/cuando for certa,
Ou tornar a viver para senti-la,
Ou senti-la tamén depois de morta.
   
  • Nota: En portugués escrebe-se sempre também (tamén), ainda que non sexa infrecuente a pronúncia á galega, i.e. tamém.

 
Prévio:  Prática   Superior:  Sonetos   Próximo:  António da Fonseca

 

José Ramom Flores d'as Seixas25-07-2004