António Dinis da Cruz e Silva (1731-1799)
Maxistrado de profisión, foi un dos fundadores da Arcádia Lusitana en 1756,
adoptando o pseudónimo de Elpino Nonacriense.
Corre, já entre serras escarpadas,
Já sobre largos campos, murmurando.
O Tieté, e, as águas engrossando,
soberbo alaga as margens levantadas.
|
|
Corre, xa entre serras escarpadas,
Xa sobre largos campos, murmurando.
O Tieté, e, as águas/augas engrosando,
soberbo alaga as marxens/marxes levantadas.
|
|
|
|
-
Nota: En portugués escrebe-se sempre agua, se ben non
sexa descoñecida a forma popular auga. Aquenmiño
as duas normativas referidas preferen a forma auga, mais
tamén há zonas da Galiza nas que a forma tradicional é
agua.
-
Nota: Tanto en galego como em portugués o termo
largo ( longo) significa
amplo. Ainda que estexa moi espallado o castelanismo
largo (= longo).
|
|
|
|
Penedos, pontes, árvores copadas:
quanto topa, de cólera escumando,
com fragor espantoso vai rolando
nos vórtices das ondas empoladas.
|
|
Penedos, pontes, árbores copadas:
canto/cuanto topa, de cólera escumando,
con fragor espantoso vai rolando
nos vórtices das ondas empoladas.
|
|
|
|
|
|
|
|
Mas quando mais caudal, mais orgulhoso,
as margens rompe, cai precipitado,
atroando ao redor toda a campina.
|
|
Mais cando/cuando máis caudal, máis orgulloso,
as marxens rompe, cai precipitado,
atroando ao redor toda a campina.
|
|
|
|
O próprio retrato é dum poderoso,
pois quanto mais sublime é seu estado
mais estrondosa é a sua ruína.
|
|
O próprio retrato é dun poderoso,
pois canto/cuanto máis sublime é seu estado
máis estrondosa é a sua ruína.
|
-
Nota: En portugués diferencia-se entre o advérbio de cantidade
mais (máis) e a conxunción
adversativa mas (mais). Ex:
Chegou mais tarde das 12, mas
chegou. (Chegou máis tarde das 12, mais
chegou).
Esta diferéncia tamén se daba en galego, porén a presión do castelán
fixo que nos últimos anos a conxunción adversativa mas fose
practicamente sustituida polas formas pero (maioritária) e
mais.
|
|
| |
|